14ος αιώνας
Χρονολόγιο
1300 – 1302
Ανέγερση του κάστρου από τον Giovanni Orsini, Κόμη της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου, με σκοπό την προστασία της Λευκάδας από τις εχθρικές επιδρομές.
1331
Ο Walter II, Kόμης της Brienne και του Lecce, καταλαμβάνει το κάστρο με 800 ιππότες κατόπιν εντολής του Βασιλιά της Νεαπόλεως Roberto.
1362
Το Bασίλειο της Νεαπόλεως παραχωρεί τη Λευκάδα στον Leonardo I, μέλος του φλωρεντινού Οίκου των Tocchi.
1390
Ο Charles I, γιός του Leonardo I, επεκτείνει τα τείχη του κάστρου.
15ος αιώνας
1479
Εκστρατευτικό σώμα 5.000 ανδρών του οθωμανικού στρατού πολιορκεί και αλώνει το κάστρο.
16ος αιώνας
1502
Ο Ναύαρχος Pesaro, Διοικητής του βενετικού στόλου, κάμπτει την αντίσταση της οθωμανικής φρουράς του κάστρου και υψώνει σε αυτό για πρώτη φορά τη σημαία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας.
1503
Η συνθήκη ειρήνης, που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, προβλέπει την άμεση παράδοση της Λευκάδας και του κάστρου της στους Οθωμανούς.
1564 – 1565
Οι Οθωμανοί κατασκευάζουν υδραγωγείο μήκους 4.500 μέτρων για να μεταφέρουν πόσιμο νερό από τη Λευκάδα προς το κάστρο.
1572 – 1574
Ένα ισχυρότερο οχυρό με κυλινδρικούς προμαχώνες και περιμετρική ένυδρη τάφρο κατασκευάζεται γύρω από το υπάρχον κάστρο με απόφαση του Σουλτάνου Selim II.
17ος αιώνας
1684
Ο Αρχιστράτηγος Morosini ανακαταλαμβάνει το κάστρο για λογαριασμό της Βενετικής Δημοκρατίας.
1685
Οι Βενετοί μεταφέρουν την πρωτεύουσα του νησιού από το κάστρο στην Αμαξική, στη θέση όπου βρίσκεται η σημερινή πόλη της Λευκάδας.
18ος αιώνας
1715
Η Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας αποσύρει τα στρατεύματά της από το κάστρο για να ενισχύσει το φρούριο της Κέρκυρας, και οι Οθωμανοί το καταλαμβάνουν χωρίς αντίσταση.
1716
Η ολιγάριθμη οθωμανική φρουρά του κάστρου τρέπεται σε φυγή, όταν ο βενετικός στόλος με αρχηγό τον Ναύαρχο Pisani φθάνει έξω από τα επιθαλάσσια τείχη του, και οι Βενετοί γίνονται κύριοι του κάστρου για δεύτερη φορά.
1718 – 1725
Ο Γερμανός Στρατηγός Schulenburg ενισχύει την οχύρωση του κάστρου μέσω της διαπλάτυνσης των τειχών και της προσθήκης δυο νέων προμαχώνων στην ανατολική πλευρά του.
1797
Οι Βενετοί ηττώνται από τους Δημοκρατικούς Γάλλους του Napoleon Bonaparte και υποχρεούνται να τους παραχωρήσουν τη Λευκάδα και το κάστρο της σύμφωνα με τη συνθήκη του Campo Formio.
1798
Η Ρωσία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία κηρύσσουν τον πόλεμο στη Γαλλία και στέλνουν το στόλο τους στο Ιόνιο Πέλαγος, με στόχο την κατάληψη του κάστρου της Αγίας Μαύρας, το οποίο ο Γάλλος Φρούραρχος Mialet, ελλείψει εφοδίων, παραδίδει στον Ρώσο Αντιναύαρχο Ushakov και στον Τούρκο Αντιναύαρχο Kadir Bey.
19ος αιώνας
1800
Η Λευκάδα και το κάστρο της εντάσσονται στην Επτάνησο Πολιτεία, ομοσπονδιακό κράτος με κράτη-μέλη τα νησιά του Ιονίου Πελάγους, που ιδρύθηκε από το συνασπισμό της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και διέθετε το δικό του σύνταγμα και σημαία.
1807
Η Επτάνησος Πολιτεία υπάγεται στην κυριότητα του Γάλλου Αυτοκράτορα Napoleon I, ο οποίος αποφασίζει να ενισχύσει στρατιωτικά τη Λευκάδα, αποστέλλοντας τον Βαρόνο Donzelot για να τελειοποιήσει την οχύρωση του κάστρου της και να προσθέσει νέο πολεμικό εξοπλισμό.
1810
Ο Γάλλος Φρούραρχος Camus παραδίδει το κάστρο στον Διοικητή του αγγλικού εκστρατευτικού σώματος, Στρατηγό Oswald, μετά από πολιορκία οκτώ ημερών.
1815
Η Λευκάδα ενσωματώνεται στην επικράτεια του νεοσύστατου Κράτους των Ηνωμένων Ιονίων Νήσων, και στο κάστρο της Αγίας Μαύρας υψώνεται η σημαία του.
1861
Κατασκευάζεται ο φάρος λυχνίας με ανακλαστήρα στην κορυφή του προμαχώνα του Παντοκράτορα.
1864
Οι Άγγλοι αποχωρούν από τα Επτάνησα, και η Λευκάδα με το κάστρο της ενσωματώνονται στην ελληνική επικράτεια.
20ος αιώνας
1912 – 1913
Στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, η συμμαχία της Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας και Μαυροβουνίου χρησιμοποιεί το κάστρο ως φυλακή για τον εγκλεισμό των τούρκων στρατιωτών που αιχμαλωτίστηκαν στο πεδίο της μάχης.
1922 – 1932
5.000 πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τη Θράκη κατοικούν στο κάστρο.
1938
Το δομικό υλικό των κτισμάτων του κάστρου εκποιείται μέσω πλειστηριασμού, και τα έσοδα καταβάλλονται υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Στρατού.
1941 – 1944
Το κάστρο χρησιμοποιείται ως στρατόπεδο από τα γερμανικά και ιταλικά στρατεύματα καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.