Πρόσφυγες μπροστά από την οικία του Προβλεπτή. Στα αρχεία του Φιλοπτώχου Ταμείου της Εκκλησίας γίνεται αναφορά στον πρόσφυγα Ιωάννη Ιορδανίδη τον κουλουρά. Πιθανότατα πρόκειται για τον εικονιζόμενο πωλητή ψωμιού.
VIII.

Το κάστρο στη νεότερη εποχή

Στις αρχές του 20ου αιώνα, το κάστρο καθίσταται μία παρωχημένη πλέον αμυντική κατασκευή, λόγω της αλματώδους προόδου της τεχνολογίας των πυροβόλων όπλων. Ωστόσο, οι χώροι του εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται κατά διαστήματα για άλλα 50 χρόνια.

Από το 1912 έως το 1913, κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, το κάστρο μετατράπηκε από τη συμμαχία της Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας και Μαυροβουνίου σε φυλακή για τον εγκλεισμό Τούρκων αιχμαλώτων στρατιωτών.
Το 1922, με το ΦΕΚ 28/Α/26-2-1922, το κάστρο κηρύσσεται ως «προέχον βυζαντινό μνημείο».

Την ίδια χρονιά 5.690 πρόσφυγες καταφθάνουν στη Λευκάδα, εξαιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής.

Η έλλειψη καταλυμάτων για τη φιλοξενία τους, αναγκάζει τις τοπικές αρχές να χρησιμοποιήσουν τα κτήρια του κάστρου για τη στέγασή τους, όπου παραμένουν αρκετά χρόνια έως την οριστική αποχώρησή τους το 1932.

Από το 1924 έως το 1937 ο επίπεδος ανοιχτός χώρος, που ορίζεται από τις αγγλικές φυλακές, τον Ναό του Αγ. Σωτήρος και τον Στρατώνα, χρησιμοποιήθηκε από τους αθλητικούς συλλόγους του νησιού ως γήπεδο, όπου διεξάγονταν αγώνες ποδοσφαίρου, ενώ το κτήριο των αγγλικών φυλακών μετατράπηκε σε αποδυτήρια για τους αθλητές.

Στην διάδοση του ποδοσφαίρου στο νησί πρωτοστάτησαν οι πρόσφυγες, που γνώριζαν καλύτερα το άθλημα, καθώς στις χαμένες πατρίδες είχαν εξασκηθεί σε αυτό, παίζοντας με τους Άγγλους.

Παρά την κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου του κάστρου, το 1938, επί δικτατορικού καθεστώτος Ιωάννη Μεταξά, αποφασίστηκε η εκποίηση των οικοδομικών υλικών των κτισμάτων του για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, απόφαση που είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση περαιτέρω ζημιών στα μνημεία του χώρου.

Η καταστροφή είναι περισσότερο εμφανής σήμερα στα διατηρημένα κτήρια της περιόδου της Αγγλοκρατίας, λόγω της ευκολίας με την οποία μπορούσαν να αφαιρεθούν υλικά.

Σε κανένα εξ’ αυτών δεν σώζεται πια ο όροφος και η στέγη, παρά μόνο το ισόγειο.

Η ομάδα του Τηλυκράτη απαθανατίζεται εντός του κάστρου. Στο βάθος, στον εξώστη του 1ου ορόφου του κτηρίου, διακρίνονται πρόσφυγες που διέμεναν εκεί. Λήψη φωτογραφίας 1930.
Η ομάδα του Τηλυκράτη απαθανατίζεται εντός του κάστρου. Στο βάθος, στον εξώστη του 1ου ορόφου του κτηρίου, διακρίνονται πρόσφυγες που διέμεναν εκεί. Λήψη φωτογραφίας 1930.
Γραπτή αναφορά για το Προσφυγικό Σχολείο που λειτουργούσε εντός του κάστρου της Αγίας Μαύρας. (Πρακτικά Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ν. Ευαγγελίστριας Λευκάδας.
Γραπτή αναφορά για το Προσφυγικό Σχολείο που λειτουργούσε εντός του κάστρου της Αγίας Μαύρας. (Πρακτικά Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι. Ν. Ευαγγελίστριας Λευκάδας.
Ποδόσφαιρο στο κάστρο. Έτος λήψης 1935 ή 1936. Στο βάθος διακρίνονται τα δίδυμα κτίσματα – στρατώνες της Αγγλοκρατίας.
Ποδόσφαιρο στο κάστρο. Έτος λήψης 1935 ή 1936. Στο βάθος διακρίνονται τα δίδυμα κτίσματα – στρατώνες της Αγγλοκρατίας.
Τον Μάιο του 1941, το κάστρο καταλαμβάνεται από τη μεραρχία Acqui του ιταλικού στρατού και χρησιμοποιείται ως χώρος στρατωνισμού για τις γερμανοϊταλικές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής, που αποχωρούν τον Σεπτέμβριο του 1944, λίγο πριν την οριστική λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου.
Επιτοίχια επιγραφή (graffito) σε στοά του ανατολικού μεταπυργίου. Διακρίνεται η ιταλική λέξη VINCERE.
Βομβαρδισμός του ιταλικού πλοίου Quirinale, από αεροπλάνο της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας (R.A.F.), μπροστά από το κάστρο της Αγίας Μαύρας. 1943 (πηγή φωτογραφιών Goss 2017)
Βομβαρδισμός του ιταλικού πλοίου Quirinale, από αεροπλάνο της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας (R.A.F.), μπροστά από το κάστρο της Αγίας Μαύρας. 1943 (πηγή φωτογραφιών Goss 2017)
Βομβαρδισμός του ιταλικού πλοίου Quirinale, από αεροπλάνο της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας (R.A.F.), μπροστά από το κάστρο της Αγίας Μαύρας. 1943 (πηγή φωτογραφιών Goss 2017)
Μετάβαση στο περιεχόμενο